Uzaq səhralarda
I-ci hissə
MİSİR EHRAMLARI
Misir səfəri ilə arxeoloq olmaq arzusundan hələ də
vaz keçməyən, Qiza ehramları ətrafında qazıntı aparmaq istəyən qızım Humaya
borcluyuq. Beləliklə, hər şeyi götür qoy edib səfər marşrutunu cızdım: Qahirə-İskəndəriyyə-Luksor-Asuan-Abu
Simbel.
Misir ilk növbədə Abu-Roama`dan Dakşur`a qədər
ucalan tarixin lal şahidləri - ehramlardır. Onlardan ən qədimi və ən böyüyü təxminən
5000 il əvvəl firon Coser tərəfindən Sakkara`da ucaldılan pilləkənli ehramdır.
Cosser ehramına qalxmaq qorxulu və çətin olduğundan
qadağa olunub, lakin qid ilə ehramın zirzəmilərini gəzmək olar. Sözün düzü,
Cosser ehramı mənə o qədər də təsir bağışlamadı. Bu ehramın memarı İmhotep ilk
dəfə olaraq kərpic əvəzinə iri daş bloklardan istifadə edib. Bir çox dünya muzeylərində heykəllərinə rast
gəlinən bu dahi memarın dəfn olunduğu yer deyilənlərə görə burularda olsa da, hələ
də dəqiq məlum deyil. Dünyanın ən tanınmış ehramları, yeddi möcüzədən yeganə bu
günlərə çatmış olan Qiza ehramları Qahirənin lap yaxınlığında yerləşirlər.
Ətrafda yaxşı mehmanxana seçimi olmadığından çox ucuzlu, amma pəncərəsi Sfinks`ə
açılan və çox qonaqpərvər bir sahibi olan Quest House`da yerləşdik. Bu ehramlar
sanki əskər kimi, firon Heops, Hefren və Mikerinosun qəbirləri, cərgə ilə
düzülüblər. Bir xəttə dayanan bu fantastik və həndəsi cəhətdən dəqiq və ciddi
tikililər miqyas və mütənasiblik haqqında məktəbdən öyrəndiyim biliklərimi alt
üst etdi. Məsafədən baxanda ehramların qıraqları düz xətt təsiri bağışlayır, yaxınlaşdıqca
isə bunun belə olmadığını görürsən.
Həqiqətdə isə ehramlar metrəlik hündürlüyə malik çıxıntılarla yuxarı yüksəlirlər. Formaların bəsit sadəliyi nəhəng ölçülərlə birlikdə əbədilik hissi yaradır və düşünürsən ki, 4500 il yaşı olan bu ehramlar hələ bir iki bu qədər ildən də sonra bu vəziyyətdə bu səhrada yüksələcəklər. Misirlilərin bir deyimi də var – İnsan zamandan qorxur, zaman isə ehramlardan.
Həqiqətdə isə ehramlar metrəlik hündürlüyə malik çıxıntılarla yuxarı yüksəlirlər. Formaların bəsit sadəliyi nəhəng ölçülərlə birlikdə əbədilik hissi yaradır və düşünürsən ki, 4500 il yaşı olan bu ehramlar hələ bir iki bu qədər ildən də sonra bu vəziyyətdə bu səhrada yüksələcəklər. Misirlilərin bir deyimi də var – İnsan zamandan qorxur, zaman isə ehramlardan.
Ehramlara baxaraq biz insanların nə qədər cılız və
aciz olduğunu düşünürsən. Bu qədər illərin ötməyinə baxmayaraq biz hələ də bu
ehramların yanında dayanıb fikirləşirik ki, görəsən bu adamlar hər biri 2,5
tonn olan daş blokları 150 metr hündürlüyə necə qaldırırmışlar? Qədim məlumatlara görə 20 ilə tikilən Xeops
ehramında 2,3 mln daş blokdan istifadə olunub. Adi riyazi hesablama saatda 26
blokun qurulmasını göstərir. Di gəl bundan sonra bu möcüzələrdə yadplanentlilərin
rolunu inkar et))
Heops ehramının daxilindəki tunellər silinməz təəsüratlar
yaradır. Bu tunnellərlə əvvəl üzü yuxarı dırmaşdıq, sonra isə bir yüz metrə
yaxın yolu demək olar ki, süründük. Yol da bitmir, hər addımla da nəfəs almaq çətinləşir,
dönüb arxanca sürünən insanları görəndə isə anlayırsan ki, geriyə yol yoxdur –
yalnız irəli ehramın zirvəsinə qədər. Və nahayət gəlib çatırıq bir otağa,
hansında ki, qəbirə oxşayan daşdan olan böyük bir qutu yerləşir. Belə otaqların
sayı ondan artıqdır, lakin heç birində həqiqi qəbir yoxdur. Ehramın içərisində yeraltı keçidlər, labirintlər,
qumla dolmuş boşluqlar hətta Sfinksə aparan yeraltı yol mövcuddur. Daha
sonralar alimlər bu yolun nə üçün tikildiyi versiyasını irəli sürüblər. Güya
ki, Heops ehramının içinə qarətçilər daxil olsaydılar, Sfinks`in dabanının
altından töküləcək su həmin bu yeraltı yolla axıb oğruları yuyub aparacaymış. Nə
bilim, bu misirlilərdən nə desən çıxan. Ehramlarda mövcud olan çoxsaylı boşluqların
binanı zəlzələdən qoruması da bildirilir. Amma bir çox sualların cavabı hələ də açıq
qalır.
Aslan bədənli, insan başlı mistik məxluq Sfinks ehramların ətəyində
sanki cangüdən kimi uzanıb. Baxışlarını Şərqə
yönəldən Sfinks bütöv bir daşdan kəsilib. Onun hündürlüyü 20, uzunluğu isə 57,3
metrdir. Hefren fironun heykəltaraşlıq portreti olan Sfinksin sifəti müdriklik
və hakimiyyət təcəssümüdür. Hefren tərəfindən inşa edilmiş Sfinks`in böyük pəncələrinin
yanında vaxtilə məbəd yerləşirdi.
Son illərə qədər tədqiqatçılar Sfinks`i ehramlara
bir növ əlavə kimi qəbul edirdilər. Lakin indi bu abidənin ehramlardan yaşca daha
böyük olduğu iddia olunur. Zəmanə və insanlar Sfinks`də öz izlərini qoyub. İnşa
olunduğu vaxtdan Sfinks dəfələrlə qumun altında qalmış, lakin hər dəfə qazılıb
çıxarılıb. Son dəfə bu XX əsrin əvvəllərində baş verib. Misir hökmdarlarından
biri bu daş fiqurun burnunu kəsmək əmri verir, XVIII əsrin əvvəlində Sfinks`in
sifəti toplardan atəşə tutulur, Napoleonun əskərləri isə onun gözlərini güllə
boran edirlər. İngilis lordları fiqurun daşdan olan saqqalını qırıb Britaniya
muzeyinə aparırlar. 1988-ci ilin yay gecəsi Sfinks`in boynundan nə az, nə çox –
350 kiloqramlıq bir hissə qırılıb
gurultu ilə yerə düşür. Bu hissənin qopması lazımmış ki, Misir höküməti həyacan
təbili çalsın. ABŞ`dan, Almaniya`dan və Fransa`dan gəlmiş mütəxəssislər
Sfinks`in başında təhlükəli çatlar aşkar edirlər və bu qənaətə gəlirlər ki, XX-ci
əsrdən abidə əvvəlki 4000 ildən daha çox zədə alıb. Abidənin bərpası başlandı,
ingilislər apardıqları saqqalı geri qaytardılar, qopmuş hissələrin hamısı yerinə
yapışdırıldı.
Misirlilər deyirlər ki, Sfinks danışanda dünya öz
adi axarından çıxacaq. Qədim misirliləri deyə bilmərəm, amma indiki Misirdə gəzməyə
çıxanda cibinizin həcmi qədər xırda pul götürün. Addım başı pul paylamalı
olacaqsınız, elə baxşış, baxşış deyə deyə arxanızca qaçırlar. Arabaçı ilə atın
qiymətini danışıb razılaşırsan, gəzintidən sonra pulu ödəyəndə soruşur ki, bəs
baxşış?
Onu da deyim ki, Misirdə abidələr çox gözəl
işiqlandırırlar. Bu səbəbdən də, bu tarixi yerlərin gecə ziyarəti başqa bir
zövq verir insana. Bizim halda isə heç gedməyə də ehtiyac olmadı.
Mehmanxanamızın damından çox gözəl mənzərə açılırdı ehramlara, tarixi məlumatlarla
müşaiyət olunan xüsusi işıq effektləri isə axşam bu mənzərəyə xüsusi gözəllik
verirdi.
Sfinks`in lap yanında yerləşən quyuya turistlər pul
atır. Bizim də o vaxtlar analoqu olmayan, indi isə devalvasiyaya uğramış milli
dəmir 50 qəpiyimi o quyuya tulladım. İndi bu sətirləri yazanda birdən fikirləşdim,
bəlkə bizim manatımızı elə o vaxtdan üzməyə buraxmışam?
Post a Comment